Bodde weet stadionsfeer goed te omschrijven in De Voetbalhel

De Voetbalhel - Tom Bodde

In het ene hoofdstuk verkeert auteur Tom Bodde tussen de rechtsextremistische hooligans van Ferencváros, een hoofdstuk later bekijkt hij met ruim 400 anderen een voetbalwedstrijd in de Deense tweede divisie. In De Voetbalhel zijn de contrasten groot. Het is een verzameling typische groundhopper verhalen, waarbij de passie van Bodde voor voetbalstadions, de voetbalsport en voetbalsupporters je met hem in vervoering brengt. Voor de (sport)liefhebbers van sfeerverhalen een erg prettig boek.

Groundhoppen is een fenomeen waarbij fans zoveel mogelijk stadions, arena’s of zalen van een bepaalde sport te bezoeken, aldus Bodde op zijn website Groundhopper.nl. De auteur, die eerder ook al het boek Confetti, Bier en Staanplaatsen uitbracht, doet het al sinds 1995. Jaarlijks probeert hij verschillende wedstrijden in verschillende stadions in het buitenland te bezoeken. Daarbij gaat het hem niet om het voetbal op zich, maar meer om de stadionervaring. Waarom zou je anders een bezoek brengen aan RC Schaerbeek – Ritterclub Jette of Vitória Setúbal CF – CS Marítimo Funchal. De eerste wedstrijd is een duel in de 3^e Provinciale Brabantse klasse (België) in een stadion waarvan drie tribunes op instorten staan, bij het tweede zit Bodde helemaal alleen in een vak op de tribune. En het voetbal? Niet om aan te zien. Toch geniet Bodde van de kleine dingetjes als betonrot en een blik over een vervallen arbeiderswijk. Met zijn aanstekelijke schrijfstijl weet hij de lezer daarin mee te trekken. Eerlijk is eerlijk, dat doet hij knap.

Tom Bodde

Maar het zijn niet alleen maar kleine stadionnetjes waarvan de normale voetballiefhebber nog nooit heeft gehoord. Bodde brengt bijvoorbeeld ook een bezoek aan een kolkend  Stadion Bilino Polje in Bosnië-Herzegovina, waar het nationale team van dat land het opneemt tegen België. Of het Ali Sami Yen, waar het Turkse Galatasaray voor een bloedfanatiek publiek zijn thuiswedstrijden speelde. Hoogtepunt en tevens dieptepunt in het boek is het bezoek aan het Hongaarse Ferencváros, dat zijn thuiswedstrijden in het Üllöi út speelt. Tussen zo’n 6.000 hooligans die regelmatig de Hitlergroet brengen, staat Bodde doodsangsten uit. Hij hoopt slechts één ding, dat de thuisploeg niet verliest. Ondanks zijn angst blijft hij tot aan het einde van de wedstrijd. Want dit is ook sfeer, of je het nu leuk vindt of niet.

De Voetbalhel is een prettig te lezen boek met allemaal korte verhalen. Een typisch groundhopperboek wil ik het niet noemen. Dankzij Confetti, Bier en Staanplaatsen (nog niet gelezen) krijgt Bodde regelmatig perskaarten. Ideaal voor een liefhebber van stadions, supporters en voetbal. Je komt op plaatsen waar je anders niet zou zijn geweest. Maar de charme is daarmee wel een beetje van het groundhoppen af. Want wat is er nu leuker dan tussen de echter supporters te staan in plaats van een keurig zitje achter de persdesk op de hoofdtribune?